Nasza Szkoła

Miejscowość Tuczempy jest położona w południowo – wschodniej części gminy Jarosław, na wysokości 206 m n.p.m i rozciąga się wzdłuż rzeczki zwanej Łęgiem Morawskim. Od najdawniejszych czasów Tuczempy były własnością królewską. Królowie przekazywali tę ziemię ludziom zasłużonym na wojnie, którzy w szczególny sposób odznaczyli się w staraniach o sprawy państwowe. Najstarsze źródła, w których wymienia się tę miejscowość pochodzą z 1378 roku i dotyczą nadania Jarosławia Janowi z Tarnowa przez króla Władysława Jagiełłę. Dzisiaj trudno jest ustalić pochodzenie nazwy tej miejscowości. Sama nazwa miejscowości występowała w różnych formach: „TUCZAPY” (1387), „THUCZAPI” (1450), „TUCZAMPI” (1458), „TUCZĘMPY” (1566), „TUCZEPY” (1660), „TUCZĘPY” (1892). Możliwe, że nazwa wywodzi się od słowa „czaty” czyli zasadzki czekające na nieprzyjaciela. Powstanie tej miejscowości łączy się z kilkoma podaniami. Jedna z legend mówi o ubogim człowieku, który ciężko pracował w pobliżu tych „czatowni”. Miejsce swej ciężkiej pracy na roli i „czampienia” czyli „czuwania” nazwał TUCZAMPY. Inna Legenda mówi o galernikach i tratwiarzach, którzy prowadzili z miejscową ludnością handel zamienny. Z resztą towaru „tu czempieli” czyli czekali na furmanki, które zabierały towar i obwoziły dookoła Jarosławia unikając w ten sposób opłat celnych w mieście. Niektórzy natomiast nazwę łączą z tym, że dawni mieszkańcy miejscowości nosili i wyrabiali tu „czapy” - dawne futrzane nakrycia głowy. Do 1437 roku Tuczempy były w posiadaniu Tarnowskiego. Następnie tereny te odziedziczył Rafał II i dziedziczone były kolejno przez właścicieli Jarosławia. W 1607 roku Anna Ostrogska podarowała Tuczempy Jezuitom, jako przywilej uposażeniowy. Po śmierci księżnej w 1635 roku nastąpił podział dóbr jarosławskich pomiędzy jej córkami na 3 równe części. Część  jarosławszczyzny wraz Tuczempami przeszła na własność Zofii Lubomirskiej. Następnie miejscowość ta trafiła w posiadanie Marii Kazimiery Zamoyskiej. W 1750 roku Tuczempy przeszły na własność Zofii Sieniawskiej, a następnie jej drugiego męża Czartoryskiego. Kolejnymi właścicielami miejscowości byli: Maria Wuerteberg, Adam Micewski, a następnie baron Tina - Lago.

We wschodniej części wsi przed 1939 rokiem wydobywano pokłady niskoprocentowej rudy żelaza. W części środkowej, malowniczo położonej na wzgórzu, stał dawniej duży dwór otoczony ładnym parkiem. W jego pobliżu znajdował się pogański „żalnik” - starożytne cmentarzysko, gdzie znajdowano rozmaite przedmioty z epoki brązu. W skład Tuczemp wchodzi kilka „przysiółków”, których nazwy zależą od pochodzenia, położenia lub charakteru. Są to: ZAGRODY - od wiejskich zagród otrzymanych od ówczesnego właściciela tych ziem, NAWSIE (ŚRODEK), GÓRKA KOŁO MŁYNA, NADSANIE - nad starym korytem Sanu, ZAGAJE, RUDA - od wydobywania w tym miejscu rudy żelaza, MŁYNY - przy dworskim młynie, ŁĘG OSTROWSKI, ŁAZY - zwane ADAMÓWKĄ, WYCHYLÓWKA, która swą nazwę zawdzięcza flisakom i stojącej tu niegdyś karczmie. Historia Tuczemp świadczy o ich bogatej przeszłości. Miejscowość ciągle się rozwija, pojawiają się nowe pomysły polepszenia warunków życia, poszukiwania coraz ciekawszych form spędzania wolnego czasu.